شعری زیبا از یکی از فرزندان امروز بیشه دراز:علی اصغر آذرپیرا

کپی کرک*

سراسر مِه گرفته قله‌های غرقِ در اندوه
غبار سهمگینی دامن خود را
به روی دشت افکنده‌ست
***
صدای گامهای خسته؛ مردی خسته از «آیا»، «چرا»، «اما»، «اگر»...
میان دره‌ی دلتنگ
چنان چون رستمِ افتاده در دستِ برادر
زار می‌آید

و پایش لنگ و راهش سنگ

صدای دیگری از عمق مِه، از ژرفنای دل
پس از چندین فراموشی و خاموشی
چنان چون صور اسرافیل
توتم‌وار می‌آید
***
...و مردِ خسته، حیرت‌ناک؛ زانو بر سریر خاک
هلالی کرده دستش را  بر  ابرویش
و چشمِ گوشهایش را به سوی دشت افکنده‌ست؛
...و می‌یابد صدای مالکِ مُلکِ سخن؛ یعنی: کپی کرک
همان مرغ اساطیری
... و می‌گوید: بخوان کپی کرک
امسال، سال توست
بخوان سبز و سفید و سرخ مال توست
شروع نغمه‌ات، پایان آهنگت
مرا تا انتهای لذت ادراک خواهد بُرد
و پژواک صدایت در میان دره‌ی سیتنگ
مرا تا زآنسوی افلاک خواهد برد
***
...غبار از دره و از بیشه تا قله
چنانچون دیوِ سرما
رخت بربسته‌ست اما
کپی کرک تو هم دیدی بهارت را؟!

* کپی کرک پرنده ای است که به اعتقاد مردمان غرب کشور، آواز اساطیری‌اش نشانه‌ی آمدن بهار است. نام این پرنده از صدای دلنشین آن گرفته شده است.