راهی نمانده
راهی نمانده جز،،، به غم رفته سر کنم**
یا آبروی خود به گناهی هدر کنم**
از من نخواه تو، که به جبران عشق تو**
معشوقه بازی و هوس دردسر کنم**
آیینه وار من که خودت را شکسته ای**
راضی نشو به اینکه بخواهم خطر کنم**
من در تمام عمر سی و چند ساله ام**
هرگز نبوده از خط پاکی گذر کنم**
وقتی، ز درد دوری تو کوه غصه ام**
باید که بشکنم همه را در بدر کنم**
بالابلند من، که حدیث نجابتی**
افسوس می خورم که ز رویت حذر کنم**

راهی دراز مانده و پای نرفتنم**
تا در مسیر قله قافت سفر کنم
اکنون که گوشه ی قفست چاره ی من است**
راهی نمانده جز،،، به غم رفته سر کنم.