عشق را بـا خـون خـود کردی تـو معنـا ای شهیـد!

خـویـش را بـردی بـه اوج عـرش اعـلا ، ای شهید!

زنـدگی تسلیم تـو شد ، مــرگ خــالی از عــدم

زنـده تــر از تـو نمی بینـم بـه دنیــــا ای شهیـــــد!....( استاد دادا بیلوردی )

یوسف جان هرگز فراموش نمی شوی نمی دونم چگونه تحمل کنم فقط این میدانم هر هرساعت به این سایت تماشاکنم

روحش.شاد.یادش.گ رامی...سردار.صح رای..حلت

یوسف عزیزیادت بخیرکه هرگز کینه وریا دروجود تو مفهوم نداشت چقدر مهربان وگشاده رو بودید در گمنامی تمام مستمندان را کمک ویاری می نمودی وبدون کوچکترین توقعی .واقعا افتخار تمام فامیل واشنایان بودید.یوسف عزیز همیشه زنده است وما همیشه بیادش روزگار را می گذرانیم وهرگز یادی که در دل ما است یاد شهیدان میباشد فراموش نخواهیم کرد .شادی روح همه شهدا علی الخصوص روح بلند شهید یوسف فاتح مع الصلوات

نام آوران بی نشان ما،بی نامست
از شهد شراب عشق، شیرین کامست
بر تارک او نوشته با خطی خوش
این دسته گل محمدی،"گمنامست"

عشق را بـا خـون خـود کردی تـو معنـا ای شهیـد!

خـویـش را بـردی بـه اوج عـرش اعـلا ، ای شهید!

زنـدگی تسلیم تـو شد ، مــرگ خــالی از عــدم

زنـده تــر از تـو نمی بینـم بـه دنیــــا ای شهیـــــد!

عشق را بـا خـون خـود کردی تـو معنـا ای شهیـد!

خـویـش را بـردی بـه اوج عـرش اعـلا ، ای شهید!

زنـدگی تسلیم تـو شد ، مــرگ خــالی از عــدم

زنـده تــر از تـو نمی بینـم بـه دنیــــا ای شهیـــــد!

((آخرین صبح نگاهش هرگز یادم نمی رود))
خورشید صبح پنجم بهمن ماه از پشت کوههای شهر ایلام پرتو نور خود را بر رخسار شهر نمایان کرده بود ،با قرار قبلی همکاران یکی یکی ، دوتا دوتا وچند تا چند تا خود را به محل قرار رساندندجمع همه جمع بود ، اتوبوسها برا ی انتقال همکاران به شهر مهران در کنار بلوار توقف کرده بودند، همه منتظر فرمانده بودند ، فرمانده هم در دفتر کارش در تدارک واضطراب سفر همکاران
ماه محرم بود وفضای شهرآکنده از شور حسینی دقایقی از تجمع همکاران نگذشته بود که فرمانده به خیل همکارانش وارد شد ! شال عزای سرور وسالارش حسین (ع) را به گردن انداخته بود به همه سلام کرد ،همکاران دور او گرد آمدند با همه خوش وبش کرد بعد از صحبت کوتاهی فرمان سوار شدن بر اتوبوسها را دادهمه سوار شدند ، اضطراب شدیدی در دلم افتاده بود به بغل دستیم گفتم فلانی خیلی مضطربم ،احساس عجیبی دارم ، آن هم گفت اتفاقاً من هم اینجوریم خدا رحم کند اتفاق بدی نیفتد. به شهر مهران رسیدیم اتوبوسها درب فرمانداری مهران توقف کردند به داخل سالن اجتماعات مهران هدایت شدیم بعد از انجام برنامه ها به قصد ادای نماز وصرف نهار از سالن خارج شدیم !فرمانده دم درب خروجی ایستاد در لحظه خروج همکاران به یک یک آنها دست داد ، دست دادنش بوی وداعی آسمانی داشت همه تعجب کردند، مگر قرار نیست تا آخر برنامه باهم باشیم پس چرا به همه دست می دهد ، این چه دست دادنی است ،دست دادن او چیزی می گفت ودل شوره ی ما چیز دیگری اضطراب در بین همکاران بیشتر وبیشتر شد بعد ازادای نماز وصرف نهار همه سوار بر اتوبوسها شدند تا به منزل برگردند ، از مأموریت فرمانده خبری نداشتیم ،! گویا فرمانده برای انجام مأموریتی روانه مرز شده بودند وآسمان آن روز با نردبانی از جنس شهادت به زمین وصل شده بود ، شب یکی از همکاران با من تماس گرفت وگفت فلانی اضطرابت بی دلیل نبود ! از حرفش جا خوردم دلم فرو ریخت با صدایی لرزان خبر شهادت شهید یوسف را بمن داد دستم توان نگه داشتن گوشی را نداشت بغض در گلویم گره خورد اشک در چشمانم حلقه زد و.....یک دنیا تأسف از اینکه برای همیشه از لبخند نگاهش محروم شدیم ! بالآخره راز آن جلسه بر ملا شد آن جلسه جلسه ی تودیع شهید یوسف نظری بود که به دور از هرگونه تجملات دنیایی برگزار شد . روحش شاد ویادش همیشه گرامی باد.

دلا از دست تنهایی به جونم
ز آه و ناله خود در فغونم
شبان تار از درد جدایی
کره فریاد، مغز استخونم

عزیزون از غم و درد جدایی
به چشمونم نمونده روشنایی
گرفتارم به دام غربت و درد
نه یار و همدمی، نه آشنایی

غم عشقت بیابان پرورم کرد
هوای بخت، بی بال و پرم کرد
به ما گفتی صبوری کن صبوری
صبوری، طرفه خاکی بر سرم کرد

فلک کی بشنوه آه و فغونم
به هر گردش زنه آتش به جونم
یک عمری بگذرونم با غم و درد
به کام دل نگرده آسمونم

نمی‌دونم دلم دیوونه کیست
اسیر نرگس مستونه کیست
نمی‌دونم دل سرگشته ما
کجا می‌گردد و در خونه کیست

مو که افسرده حالم، چون ننالم
شکسته پر و بالم، چون ننالم
همه گویند فلانی ناله کم کن
ته آیی در خیالم، چون ننالم

ابیات زیر توسط دایی ارجمند جناب آقای حاج حاتم نظری در رسای عزیزترین عزیزان (شهید یوسف)سروده و گوشه ای از سوز دل است که در این چند بیت بیان شده

رزمنده ای شجاع و نترس که سراسر زندگیش جهاد و مبارزه در راه خدا بود در دوران انقلاب و در هشت سال دفاع مقدس و بعد از آن که مبارزه با لشکر کفر برای خیلی ها به پایان رسید بود می توان گفت که اغاز مبارزات تن به تن یوسف با منافقین کور دل بود در این مورد خیلی چیزها را نمی توان بنابه مسائل امنیتی بازگو کرد. سنگ مزارت نمایانگر این مطلب است (سرباز گمنام امام زمان)بزار گمنام باقی بمانی خدایت میداند که چه مجاهدت و جهاد کردی....

فردا پنج شنبه پنجم بهمن است و سالروز عروجش . خدا میداند چقدر نبودش را احساس میکنم و جانم در فراقش میسوزد .

ای شهیدان ، عشق مدیون شماست """
هرچه ما داریم از خون شماست

ای شقایق ها و ای آلاله ها """
دیدگانم دشت مفتون شماست . . .