- آشنایی با بیشه دراز
- شعر و بیشه دراز
- د.م(عاشق بيشه دراز)
- سيب سرخ لبت
- راهي نمانده
- مي خواهم از تو بگذرم
- بر شاخه ی شکسته ی خشکم، تبر نزن
- يار مشكل گشا
- دلگیرم از ....
- مرثیه برای بیشه دراز
- ناسپاس
- قلب شکسته
- آخرین غزل
- غزلی برای غزل
- ننگ عشق
- رویای بیشه
- غزلی برای خداحافظی
- افسوس و آرزو
- افسوس وآرزو
- نخلهاي بي نشان
- "غزل تازه"
- انتظار
- پرواز
- یلدای انتظار
- شوق ديدار
- دو رباعی برای بیشه دراز
- در راه مانده
- فصلي براي عاشقي
- جا مانده...
- قلب شکسته
- باغ خشکیده
- تقدیم به مادران آسمانی
- تو بهتری
- نقش ماه
- سبزه زار خیال
- امشب بیا کنار غزلهای من بخواب
- به یاد تو
- ماندانا ملکی
- دکتر علی اصغر آذرپیرا
- عیسا نصرالهی
- حاج عباس حسنی
- م-ملکی
- حاج بختیار بیگ زاده
- نورمحمد صحرایی
- خاطره
- د.م(عاشق بيشه دراز)
- لیست مطالب
- استاد مراد نصرالهی
- میثم بیگ زاده
- زنده یاد اورام نظری
- زنده یاد شامحمد صحرایی
- استاد محمد رضا شجريان
- استاد شهرام ناظری
- استاد رضا سقایی
- نماز اول وقت
- دو بيتي هاي عاشقانه و عارفانه بسيار زيبا و تک تک
- بچه های چه شوره
- بچه های دیروز بیشه دراز و چه شوره
- یک خاطره ی شیرین و ساده ی روستایی
- شعرهای خاطره انگیز
- اصالت ذاتی یا تربیت خانوادگی
- مطالب جورواجور و زیبا
- از زندگی دیروز
- آن روزها
- یادش بخیر قدیما
- بیشه دراز و یک پایان
- داستانهای شیرین
- بدون توضیح
- یاد
- کتاب تاریخ صفویه تالیف:سجاد نظری
- خاطرات آقای سیستانی
- دکتر علی اصغر آذرپیرا
- رضا عبداله زاده
- جعفر نظري
- محمد حسین کریمی
- یک سند تاریخی
- آلبوم تصاویر
- بیشه دراز و شهدا
- شهید نعمت نظری
- درخواست و توضیح
- شهید جبار نادعلی پور
- شهید غلام بازدار
- شهید علی مومنی
- شهید یوسف نظری
- شهید علی بیگ زاده
- شهید مراد نادری
- شهید علیمراد نصری
- شهید رحمان عبدالی
- شهید نعمت اله ملکی
- شهید حسین ملکی
- شهید نعمت اله شیری
- شهید ناصر ملکی
- شهید حسن علایی
- شهید یارمحمد صحرایی
- شهید علیمحمد صحرایی
- شهید حیدر احمدی
- شهید مهدی عبدالهی
- شهید کوچکعلی نظری
- شهید هدایت صحرایی
- شهید مصطفی شهری
- شهید علیرضا آذزپیرا
- شهید حمیدرضا صحرایی
- شهید نصراله آبسالان
- شهید محمد آبسالان
- شهید احمد خدادوست(اروانه)
- شهید خداداد نصرالهی
- شهید عبدالمحمد ملکی
- شهید شیرمحمد مومنی
- شهید ریاض نصرالهی
- شهید سبزی خوب آیند
- شهید محمد (شیخ محمد)ملکی
- شهید عبدالکریم نظرزاده
- شهید نیازعلی مومنی
- به امام زمان(عج)
- دل تنگی های من
- جامانده و بیشه دراز
بزرگان بیشه دراز(محمد ولی اعلایی)
جز خاطره هر کی رفت باز نیامد...
دوستان عزیز میخام یکی دیگه از بزرگان و خالصین روستامون بیشه دراز براتون یادآوری کنم...کسی که زندگیش سراسر سادگی و خدا پرستی و عبادت بود...فقیر اما بی نیاز از مال دنیا..ندار اما داشتن قلبی پر از آرامش خدا به وسعت اقیانوس...کسی که مسجد بیشه دراز ماوای همیشگیش بود...در عبادت و کار خیر ثابت و پیش قدم بود...
نام:محمد ولی
نام خانوادگی:اعلایی
نام پدر:سبز علی
طایفه:جایروند(رضا)
تکیه کلام خاص:گم تا گم
اسم مستعار:مومن
ویژگی:رعایت بیش از حد نظافت و عبادت خالصانه
وضعیت:سفر به ابدیت...روانش شاد
تا یادآوری یکی دیگه...یاحق
آمار بازدیدکنندگان
کاربران امروز23
کاربران دیروز36
بازدید کل586673
سیستم آمار بازدیدکنندگان
کاربران دیروز36
بازدید کل586673
سیستم آمار بازدیدکنندگان
دیدگاهها
اعتبار این دو روز در نزد شیعیان بخاطرواقعه به شهادت رسیدن حسین و یاران با وفای ایشان است . آنجا که عباس با عمود آهنین در مقابل دشمن به صف کشیده می ایستد و دشمن رجز خوانی میکند . و می داند این عباس تنها امید قدرتمند حسین(ع ) است و باید از پای در آید . عباس هم مآموریت بس سختی در پیش رو دارد . هم اهل خیام از وی انتظار آب دارند و هم حسین انتظار نبرد پیروز مندانه دارد . چه باید کرد . "حسین من هر دو انتظار را دریک عملیات انجام می دهم . "مشک را بر می دارد . ونیزه و سلاح را به کمر می بندد . باید از میان خون بگذرد و آب بیاورد . حسین برای لحظه ای چشم از برادر می بندد . و دعایش می کند . دشمن عباس را می بیند .عقب نشینی می کند. کسی یارای نزدیک شدن نیست.و عباس تا علقمه می رود مشک را پر آب می کند . باید زود بر گردد . منتظران را سیراب کند . به سمت خیمه ها می تازد .و اینجاست که دشمن زبون پاتک می زند . و از پشت حمله را آغاز می کند . مسیر عباس را می گیرد و ایشان را در محاصره قرار می دهد . با تمام توان هر کس با هر سلاحی که در دست دارد . بر عباس فرود می آورد .مشک پر آب را ،بازوان قدرتمند عباس را ،و به این ترتیب تک سوار را از بالای اسب پایین کشده می شود . ..
برادر نبی مدیر محترم سایت بیشه دراز شهادت سالار شهیدان و این ایام حزن انگیز را به شما وبیشه دراز یهای عزادار تسلیت می گویم .
مرحوم محمد ولی علایی ومرحوم شاه محمد صحرایی گرچه عارف یا زاهد به معنای کلاسیک وامروزی نبودند اما تقوایشان ،صداقتشان و اخلاص شان و زندگیشان فوق العاده بود
مرحوم مشی مه ولی ثروت مادی در حد یک خانواده روستایی نداشت ؟؟؟؟؟، ولی ایمانش شهره محل بود، این نتیجه عرفان واقعی و معتقد به ارزشهای الهی بود. کاش وسیله مادیی ، سنجش ارزش و ایمان و عرفان وجود داشت و آن مرحوم و ما ها با آن محک می زدند. وسیله سنجش معنوی هست ولی ماها قدرت تشخیص و تحمل مان کم است.
حرفهایی که به نفع سایت و دوستاران بیشه دراز بوده و از ارزش، منزلت ،وسواد فرهنگی آن دفاع نموده.بیایید عاقلانه فکر کنیم تاریخ یک ایل است ماندگار و همیشگی .کاری نکنیم بعدا نسل های بعد به ریش ما بخندندسایت بیشه دراز یک سایت پر مفهوم و ارزشی است برای ما قابل احترام است نه کسی محترم بیاید انتقاد نماید چشم بسته به او هجوم بریم حرف حق که جواب نداردچرا حساسیت نشان دهیم همه خوانندگان ،مخاطبین این سایت قابل احترامند.
خیلی ببخشیدسرتونو درد آوردم
چنان با نیک و بد سر کن که بعد از مردنت عرفی مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند.
الحق و الانصاف از نوادری بود که در حوزه دینداری,و مردمداری زبانزد بود. روحشان قرین رحمت باد
ثانیا: عرفا و صوفیان با عبادت به جایگاهی در خور شان خویش دست میافتند نه با طی مدارج تحصیلی بسان امروزیان! ثالثا:در بیشه دراز قدیم حتما افراد عارف مسلک داشته ایم مرحوم درویش عبدالی، مرحوم میرزا بگ صحرایی و .... همان کسانی که با دیده ی دل می دیدند آنچه را که امثالهم با چشم سر نمی بینند! مضافاً: قیاس بنده با ترک قزوینی مایه بسی مباهات است چرا که قزوین جایگاه مردان بزرگی چون شهیدان رجایی ها ، بابایی ها و ابوترابی هاست.
در مطلب این ترک قزوینی ( با نام عبدالله
خدابنده ) خوب است عرض کنم در اینکه مرحوم محمد ولی انسانی پاک و بی آلایش و ساده زیست که در انجام تکالیف مذهبی و دینی کوتاهی نمی کرد . اهل شهادت دروغ نبود . مورد اعتماد همه بود شکی نیست اما سیر عوالم عرفانی در آن معانی نوشتار ایشان در ..حد عرفای بزرگ ..که دارای مدراج علمی بوده اند نبوده و اینکه می فرمایند مبالغه است . .ضمناَجناب نبی ازدرج مطالبی که با تکرار حروف همراه هست مانند آخخخخخخ خود دداری شود چون باعث پایین آوردن بنیه ادبی و نگارش متون و نوعی نشان از سطح پایین سواد نویسنده می دهد.خواننده را از خواندن ادامه متن دلسردمی کند . عامیانه است فرهنگی نیست سطح ارزش فرهنگی سایت را پایین می آورد مخاطبین سایت شما از همه قشر جامعه هستند . بهرحال موفق باشید.
سلام دوست عزیز
محمدولی و دیگر قدیمیهای بیشه دراز هر کدام درویش و عارفانی بودند که بدور از تعصب به خداوند نزدیک بودن و شکی در آن نیست که اگر چنانچه کمترین سوادی داشتند هر کدام عارفی به تمام معنی بودند...اما در مورد عامیانه حرف زدن بعضی ...هر چی دل تنگشان میخاد بگن...دید موسا را شبانی راه به راه را حتمن شنیدی...ما فرزند بیشه دراز و کولنگ و بلوطیم....یا حق
واقعا مخلص و باخدا بود
شادروان مه ولی از عزیزان و مومنان واقعی خدا بود روحش شاد و یادش گرامیباد.
اگر مراسم پرسه در مسجد بود مسئول نظافت و منظم نمودن محل برای فاتحه خوانی و اگر مسجد کمبود مکان بود ، حیات مسجد با امانت گرفتن موکت و قالی از مردم روستا زیرانداز لازم برای مراسم تامین میکرد .
اگر فاتحه در منزل متوفی بود، هم ایشان مسئول بود . مدیریت و نظارت و سازماندهی جدیی داشت تا پایان مراسم پرسه اصلا" نمی نشست ، همواره قائم و استوار به مسئولین پخش و افراد مشخص توزیع کننده مواد غذایی راهنمایی و دستور لازم ارائه می نمودند( وای به حال کسی که نظافت رعایت نمی کرد و چای آن لب سوز نبود و به موقع پذیرایی نمی کرد) و معمولا "در پایان و ختم مراسم مبلغ اهدایی پرسه اهالی محل جمع آوری و تحویل خانواده متوفی می داد.
هیچگونه بی نظمی و کمبود در مراسم از افراد قبول نمی کرد .
در واقع مدیریت ایشان در کنترل مراسم پرسه مایه آبرو روستای بیشه دراز بود.
یادمه یک روز یکی از بزرگان روستا بنام حاج صید محمد نظری عنوان داشت، خدا نکند بعد از مه ولی چه کسی آبرومندانه این مراسمات پرسه جمع و جورمی کند؟؟؟ حقیقتا" بعد از ایشان جای خالی ایشان احساس می شد.
پاسخ:سلام..یه اصطلاح کردی تقریبن معادل برو پیدات نشه...برو اینجا نمون
احساس می کنم روح پر فتوح وآسمانی بزرگان قوم ودیارم که به رحمت ایزدی پیوسته اند،
همواره در حوالی مسجد با صفای روستا سیر می کنند.
شادی ارواح طیب وطاهرشان صلوات.
یاد و خاطره مومن واقعی خدا شادروان محمد ولی اعلایی را گرامی میدارم.
هیچ گاه تکیه کلام زیبایش را فراموش نمیکنم و خلوص و صداقتش را می ستایم , مردی بود که هیچ دلبستگی به این دنیا نداشت و پاک و صادقانه زیست و سبک بال از دنیا رفت. خداوند روحش را شاد کند, الفاتحه